Ahmed Arif Sözleri – Duygusal, Derin ve İlham Veren Ahmed Arif Anlamlı Sözleri

Ahmed Arif Kimdir? Hayatı ve Kısa Biyografisi

Ahmed Arif (21 Nisan 1927, Diyarbakır – 2 Haziran 1991, Ankara) şair ve gazeteci.Asıl adı Ahmed Önal’ dır.Ahmed Arif’in babası Türk, annesi ise Kürt kökenlidir.Ahmed Arif, 21 Nisan 1927’de Diyarbakır’ın Hançepek semtindeki Yağcı sokak 7 no’lu evde dünyaya geldi. Diyarbakır Lisesi’nden mezun oldu. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümünde okudu. 1940-1955 yılları arasında değişik dergilerde yayınladığı şiirlerinde kullandığı kendine has lirizmi ve hayal gücüyle Türk edebiyatındaki yerini aldı. sozkimin.com Türkçeyi en iyi kullanan şairlerdendir.Şiirlerinde hep ezilen insandan yana oldu ve ezilenlerin kardeşliğine vurgu yaptı. Şiirlerinin toplandığı tek kitabı Hasretinden Prangalar Eskittim 1968’de yayımlandı. Türkiye’de en çok basılan kitaplar listesindedir. Ahmet Kaya, Cem Karaca gibi sanatçılarca birçok şiiri bestelenmiştir. Ankara’da yalnız yaşadığı evinde 2 Haziran 1991 tarihinde geçirdiği kalp krizi sonucu yaşamını yitirdi.Ahmet Oktay’ın 1990 tarihli Karanfil ve Pranga adlı çalışması Ahmed Arif şiiri üzerine yapılmış en detaylı çalışma olarak kabul edilir. Ayrıca, Muzaffer İlhan Erdost’un Üç Şair adlı kitabında da, Ahmed Arif şiirinin yorum ve çözümlemeleri bulunmaktadır.kaynak: wikiŞiirlerinden bazılarıAkşam Erken İner MahpushaneyeAnadoluAy KaranlıkSen Hep Şerefinle Yaşarsın BabaBu Zindan Bu Kırgın Bu Can PazarıDiyarbekir Kalesinden notlar ve Adiloş Bebenin NinnisiHani Kurşun Sıksan Geçmez GecedenHasretinden Prangalar EskittimİçerdeKaraKaranfil SokağıLeylim LeylimMerhabaOtuz Üç KurşunSevdan BeniSuskunUnutamadığımUy Havar!Vay KurbanYalnız DeğilizKara

🌿 En Güzel Ahmed Arif Sözleri

Nerede bir can ölse, oralı olur yüreğim. Olmalı zaten. Olmazsa insan olmaz yüreğim.
Dört yanım puşt zulası,Dost yüzlü,Dost gülücüklüCıgaramdan yanar.Alnım öperler,Suskun, hayın, çıyansı.Dört yanım puşt zulası,Dönerim dönerim çıkmaz.En leylim gecede ölesim tutmuş,Etme gel,Ay karanlık.
Canımın gizlisinde bir can idin ki, kan değil sevdamız akardı geceye, sıktıkça cellat kemendi.
Vurulmuşum düşüm, gecelerden kara. bir hayra yoranım çıkmaz canım alırlar ecelsiz, sığdıramam kitaplara.
Vurulsam kaybolsam derim çırılçıplak bir kavgada, erkekçe olsun isterim, dostluk da, düşmanlık da.
İçmek! Gözlerinde içmek ayışığını. Varmak! Gözlerinde varmak can tilsimina. Gözlerin hani?
Düşün! Uzay çağında bir ayağımız, ham çarık, kıl çorapta olsa da biri, düşün, olasılık, atom fiziği, ve bizi biz eden amansız sevda.
İçmek! Gözlerinde içmek ayışığını. Varmak! Gözlerinde varmak can tilsimina. Gözlerin hani?
Ne alnımızda bir ayıp, ne koltuk altında saklı hacimiz. Biz bu halkı sevdik ve bu ülkeyi. İşte bağışlanmaz korkunç suçumuz.
Ve nelere baskın gelmezdi ki seni düşünmenin tadı.
Evet, bu korkusuzluğu, soya çekim yasalarından çok, devrimci öğreti, devrimci bilinç ve kavga koşullarına borçluyum.
Bu sözü nerede söylemiş şair? Kaynağına bir türlü ulaşamadım. Zaten hepi topu 1 şiir kitabı var yayınlanan. Acaba farklı bir yerde mi yazmış bu satırları? Dergi vs gibi.
Ahmed Arif’in hiç bir şirinde geçmiyor bu sözlerAdmin:yurtgazetesi, birgun ve birkaç gazetede daha geçiyor bu söz. Ayrıca 1000 kitab adlı sayfada sayısızca geçiyor.